Op zich is het niet echt lastig om onwaarheden van waarheden te kunnen onderscheiden. Als berichten die eerder gepubliceerde tegenspreken van platforms verwijderd worden, dan weet ik dat de verwijderde berichten de waarheid of heel dicht bij de waarheid zitten. Dus als YouTube, Google, Facebook, Twitter en andere media (reacties van lezers) ze verwijderen, dan weet ik dat de door de genoemde platforms en media onwaarheden verteld worden. Men gebruikt zelfs zogenaamde (= gemanipuleerde) fact checkers, om de waarheid te verdoezelen. Voorwaarde is dan wel te weten, dat de tegenberichten door deskundigen geschreven zijn en niet door leken. Maar ook dat is eenvoudig te achterhalen, dankzij zoekmachines.
Zelf heb ik in twee gevallen voor een redactie mogen werken. Als vrijwilliger. Ook toen kreeg ik vanuit de redactie aangereikt hoe ik een bericht moest brengen. Zo'n bericht was dan ook een halve waarheid. Ik heb voor beide niet zo lang gewerkt. Over Journalistiek zegt de NVJ o.a. :
"Een betrouwbare en pluriforme journalistiek is van het grootste belang voor de democratische samenleving, die niet goed kan functioneren zonder geïnformeerde burgers en een vrije uitwisseling van ideeën. In die open samenleving komt de journalist het recht op vrije nieuwsgaring toe, én de verantwoordelijkheid het nieuws waarheidsgetrouw, onafhankelijk, fair en met open vizier te brengen."
Als ik deze tekst vergelijk met de realiteit, dan klopt er van de hedendaagse journalistiek zo goed als niets.😥
De coronaperiode heeft mij geleerd de overheid en de gezondheidssector te wantrouwen. Ik zal ook geen nieuwe medicatie gebruiken, die door de overheid en de diensten zo gepusht worden.