Hoewel ik meestal me weinig aantrok van nare opmerkingen vanwege mijn kleurtje in combinatie met mijn functie, raakten ze mij soms best wel. Telkens weer kreeg ik dan het zelfde gevoel van die eerste keer. Ik was toen nog erg jong, zat nog op de kleuterschool. Weer thuis is dat geschrokken jochie zichzelf eens goed in de spiegel gaan bekijken. En ja, ik zag een ventje dat er anders uitziet dan zijn vriendjes en vriendinnetjes. Het voelde wel dat ze mij onrecht aandeden.
Na jaren me erop te hebben ingesteld en gewoon doorgegaan te zijn, kwam dat gevoel van heel lang geleden plots weer naar boven. Dat gebeurde zo'n 50 jaar later, tijdens een vakantie in Luxemburg ergens begin 2000, toen ik op een camping door nota bene kinderen spontaan uitgescholden werd voor zwarte en zwarte klootzak. Op dat moment voelde ik me weer dat kleine jochie, dat toen ook uit het niets uitgescholden werd. Dat kwam misschien ook omdat het weer stemmen van kinderen waren.
Toch heb ik me er niet van laten weerhouden mijn eigen weg te blijven volgen en dicht bij mezelf te blijven. Ik hield me voor dat de mensen die mij lastigvielen zelf een probleem hadden. Geregeld luisterde ik na een nare situatie naar dit nummer. In die periode begon ik me op werk op hoger niveau te begeven en ontmoette ik weerstand vanwege afgunst. Gelukkig hoefde niet al te vaak naar dit nummer van een medestander te luisteren. Zo erg was het ook weer niet. Toen ik in een depressie terechtkwam, gaf dit nummer mij telkens weer moed. Omdat ik vaak niet begrepen werd, terwijl ik vocht voor mijn herstel. Een mens moet vooral sterk van binnen zijn.