Ik heb al een paar keer eerder geschreven over mijn vraag als jochie aan mijn moeder : "Waarom doen vrouwen zo dom?" Mijn moeder heeft daarop nooit een antwoord gegeven. Ze lachte die keren alleen. Later toen ik tussen relatief veel vrouwelijke collega's werkte, hoorde ik dat vrouwen vinden, dat mannen een gemakkelijk leven leiden. Maar dat is helemaal niet zo. Het grote verschil is dat mannen niet overal zo'n punt van maken. Ze zijn gemakkelijker in de omgang, oplossingsgericht (dus lopen niet jaren rond met een probleem) en hebben niet zo'n groot radar. Ons radar is piepklein. Vrouwen noemen dat 'niet luisteren', mannen noemen het 'veiligheid'. Hoe meer je opvangt, des de groter de kans op ellende hè? Wij mannen letten ook veel minder op elkaar en dus meer op ons werk. Dus geen opmerkingen als : "hij heeft weer die broek aan", "wat zit zijn haar gek", "z'n schoenen passen niet bij z'n broek" enz. Tenminste, ik heb zoiets nooit van mannen gehoord.
Tijdens een gesprekje aan de koffietafel een week of wat geleden kwam de nijd ook weer even tevoorschijn. Een paar vrouwen spraken over hun slechte nachtrust. Ik maakte de foute opmerking door te zeggen dat ik gewoon een knopje omzet en binnen 5 minuten (of is het 2?) in slaap val. Mij werd toen wat kribbig voorgehouden, dat er in het hoofd van een vrouw bepaalde radertjes (of was het radartjes?) blijven draaien. Daarom slapen ze slecht. Ze keken allen naar mij alsof het mijn schuld was zij zo slecht slapen.
Veel vrouwen maken het zichzelf onnodig moeilijk. Zo zie ik het nog steeds. Het is de aard van het beestje. Sommige deskundigen typeren de relatie tussen een man en een vrouw als "psychological"; vrouwen als psycho en mannen als logical. Tja, dat wekt ergernis. Logisch toch? Dus mamma, ik begrijp het inmiddels.