George de Fretes (Bandung (Nederlands-Indië), 23 december 1921 - Torrance (Californië), 19 november 1981) was een Ambonees steelgitarist, zanger en componist.
De Fretes werd geboren uit het huwelijk van KNIL militair Anton Balthasar de Fretes en Carolina Tersemas. Als kind speelde hij al op met water gevulde flessen en luisterde naar de radio als daar muziek te horen was van Sol Hoopi, een beroemde Hawaïaanse gitarist uit de jaren 30 en 40 van de vorige eeuw.
In 1936 won de Fretes met de "Hawaiian Little Boys" (met onder anderen Vic Spangenberg, Hans de Water, Leo Cress en Guus Schrijn) zijn eerste prijs, een aanmoedigingsprijs op een Hawaiianconcours in Batavia. Voor de eerste prijs kwam hij niet in aanmerking omdat de gemiddelde leeftijd van de bandleden slechts veertien jaar was er er dus buiten mededinging moest worden meegedaan. Het bezorgde de "Hawaiian Little Boys" wel een optreden voor NIROM, de Nederlands-Indische Radio Omroep. Toen hij zestien was formeerde de Fretes the Royal Hawaiian Quintet, waarin ook broer Arie meespeelde. Met De Fretes inmiddels befaamde compositie Royal Hawaiian Hula wonnen ze een concours in 1937.
In de lente van 1938 werd hij op een ander concours in Soerabaja gekozen tot "Kampioen van de Archipel" met zijn band, die inmiddels was omgedoopt tot The Royal Hawaiian Minstrels. Onder deze naam verzorgt de band 67 jaar na dato nog steeds optredens.
In Nederlands-Indië waren the Royal Hawaiian Minstrels tot aan het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog de meest gevraagde en duurst betaalde band. In de oorlog was het spelen van Hawaiimuziek verboden en veranderde men de naam in Suara Istana (stem van het paleis) en speelde met succes Krontjongmuziek.
Na de oorlog was hun succes zo groot dat dit resulteerde in het feit dat de groep zich soms opsplitste en op twee plaatsen te gelijk optrad. De vaste kern waren de broers George, John, Arie en Peter; aangevuld met neef Tony, Bram Titaley en de vaste zangeres Joyce Aubrey (toen nog de echtgenote van George), aangevuld met andere muzikanten.
Begin jaren 50 scheidde George van Joyce die met hun dochtertje Wanda naar Nederland vertrok. George kwam in 1958 als verstekeling op de Johan van Oldenbarnevelt mee en zijn roem was hem al vooruit gereisd want producer Jan de Winter van Phonogram telegrafeerde alvast naar het schip dat men hem graag onder contract wilde hebben. Op 1 september 1958 trad George de Fretes voor het eerst in Nederland op in Utrecht, op een dag voor grammofoonplatenhandelaren. In de opnieuw geformeerde Royal Hawaiian Minstrels speelde naast George ook onder anderen Bill Thoma, Wim van der Beek en zong Joyce Aubrey. Het was zo'n succes dat hij een paar weken later al zijn eigen radioshow bij de AVRO had en met de Kerst van 1958 te zien was met een eigen TV show. (De Nederlandse TV bestond in die tijd nog uit 1 zender die in zwart/wit uitzond). Hij liet onder andere Tickling the strings horen, een moeilijk nummer dat hij geblinddoekt speelde.
Van 1969 tot en met 1981 woonde hij in Los Angeles waar hij op 19 november van dat jaar aan een hartaanval zou overlijden. Hij werd begraven naast zijn idool Sol Hoopi en ze hebben dezelfde bronzen gedenkplaat op hun graf want George had zijn idool allang geleden overtroffen en speciaal voor hem had men ruimte naast Sol Hoopi gemaakt. Met dank aan de schrijver : Dhr. Evenyten.