Vanmorgen was de vraag : gaan we fietsen of.....?? Afgaande op de weersverwachting voor onze omgeving, besloten wij dit keer in de auto op stap te gaan. Rond de middag werd namelijk een forse regenbui verwacht met onweer.
We zijn weer naar Hardenberg gereden. De eerste keer was om een stel gebruikte levellers / keggen op te halen die ik via een verkoopsite wilde overnemen. Dit keer wilden we daar eens wat rondkijken en wellicht lampjes voor de caravanverlichting kopen. Het werd een gezellig uitje met inderdaad rond het middaguur regen. Op een terrasje namen we een koffiepauze. Er zat daar een oude vrouw aan de koffie. Ze was de enige
gast. We gingen aan het tafeltje naast haar zitten. Met gevolg dat er een gesprek plaatsvond. Hoewel, een gesprek, één openvraag was voldoende om 10 minuten naar haar te luisteren. Ze vertelde dat ze gisteren 74 jaar geworden was. Ze kwam wat warrig over, omdat ze de geregeld afdwaalde met haar verhaal. Ze droeg een oranje hesje, maar was niet met een scootmobiel of rollator. Toen haar vanwege haar verhaal over hulp en gezelschap gevraagd werd of ze kinderen heeft, zei ze wat bits : "Nee, daar begin ik niet aan! Ik ben nooit getrouwd geweest en aan kinderen moet ik niet denken. Nee hoor, daar begin ik niet aan!" We moesten beiden onze lach inhouden.
Op de terugweg zijn we naar Tubbergen gereden. Daar hebben we de lunch gebruikt in de beste
bakkerij van Nederland van 2014. Niets bijzonders hoor, gewoon een tosti met een kop thee. Ik hoopte in die plaats nog iets terug te vinden van de roemruchte wegracerij op het stratencircuit. Maar daarvan heb ik niets gevonden. Alleen in een etalage in Hardenberg zag ik een fraaie foto, die mij even deed zuchten en denken : "Was ik maar 10 jaar later geboren." Ik zag namelijk een Italiaanse motorfiets die ik tegen het eind van mijn motorleven ook wel had willen kopen.
Ter afsluiting hebben we in een kerk kaarsjes gebrand voor onze dierbaren. Vier voor mijn ouders en broers en elk nog twee voor al die anderen die we missen.
