Wat ons dan tegenvalt is het ontbreken van de vraag : "Krijg je nog iets van mij?" Ze doen alsof onze Matrix op water rijdt. Kijk, aan de andere kant is het dan weer wel zo, dat als die vraag wel gesteld wordt, wij de neiging hebben te zeggen : "Het is goed zo. Laat maar zitten." Dat is gelukkig ook voorgekomen, want niet iedereen vindt onze hulp gewoon. In die gevallen krijgen we later een doos chocolade of een bakje met pisang goreng of een bos bloemen. Mooi, zo kan het ook!
Het gaat ons in principe om een stukje fatsoen. Dat ontbreekt er helaas te vaak aan. 't Is zo gewoon aan het worden.