We bezochten eerst een kringloopwinkel. Toen we het pand betraden, zagen we vlaggetjes van Israël hangen. Niet dat ze mij verbaasden hoor, want Urk is een gelovige gemeente. En toch. Als ouders hebben wij gezegd dat als een kind van ons een misdaad begaat, we hem zullen aangeven of aansporen zich te meldden. We maken wat dat betreft geen onderscheid tussen eigen en vreemd. Voor gelovigen is dat met Israël anders. De Joden hebben in feite een carte blanche van het grootste deel van de christelijke bevolking en politieke partijen. Al zouden ze hun eigen kinderen vermoorden, is er niets aan de hand. Raar hoor. Misschien zeggen ze dan "Gelukkig is ie door een Jood vermoord." Wie zal het zeggen?
Na het rondje door de kringloopwinkel zijn we in de Matrix naar de haven gereden. Die hebben we bij de haven geparkeerd. Er waren daar veel campers. Maar voor de overige auto's was er heel veel plek over.
Vanaf daar hebben we een wandeling gemaakt door het oude gedeelte van Urk. Ik waande me terug in de tijd. Vooral ook vanwege het wasgoed dat op deze maandag buiten hing.
De lunch gebruikten we in de haven op het bovendek van het restaurant. Ik koos voor een uitsmijter zonder kaas. Sonja een broodje paling. Toen ik haar bord met de lunch zag, kreeg ik spijt. Wat een paling!