Intussen zijn de eerste Joodse oorlogsmisdadigers al in Parijs aangekomen. Het zal vast wel ergens staan. Over die medewerker die als eerst zijn vakantie plande op de jaarplanning. Zonder enig overleg met collega's. Zelf had hij geen kleine kinderen, zijn collega's wel. Hij deed eht al jaren zo. Maar ik ging er niet mee akkoord. Dus werd als agendapunt voor het werkoverleg de vakantieplanning opgevoerd. Tot ergernis van de Eerst-ikke medewerker, mochten de werknemers met kinderen als eerste de planning onder elkaar regelen. Daarna kwamen de andere medewerkers, waaronder hijzelf, aan bod.
Tijdens de periode dat we hier thuis bijeenkomsten organiseerden voor ouderen hier in de buurt, gebeurde ook iets vreemds. We hadden op basis van het aantal bezoekers een maaltijd klaargemaakt. Een van de gasten bracht spontaan zijn zoon mee. De jongeman zei niets te lusten van datgene wat op tafel stond. Toen trok ie de schaal met 10 gehaktballen (voor elke gast een bal) naar zich toe en begon die op te (vr)eten!
Laatst gebeurde iets soortgelijks. Er werd een bak met etenswaar en snacks bezorgd tijdens een gezellige bijeenkomst. De gasten mochten pakken wat ze wilden hebben. Daarna waren de vrijwilligers aan de beurt. Toen een van hen terugkwam van werkzaamheden buiten de ontvangstruimte, was de bak tijdens haar afwezigheid leeg geplunderd. Een paar vrijwilligers hadden hun tassen flink gevuld, zonder rekening te houden met hun collega, die aan het werk was. Mensen kunnen soms zo asociaal en/of oncollegiaal zijn