Vandaag kregen we een droevig berichtje. Een buurtbewoonster is plotseling overleden. Afgelopen zaterdag zagen en groetten we elkaar nog. Ik heb haar geregeld geholpen met allerlei dingen. Ze was een alleenstaande moeder en afkomstig uit het voormalig Joegoslavië. Haar enig kind was een zoon, die getrouwd is en vier kinderen heeft. Oma paste heel vaak op die kinderen. Ze is gisteren overleden aan hartfalen.
Natuurlijk was het even flink schrikken. Zoals ik al eerder schreef is dat verschijnsel iets wat al een tijdje bij mijn levensfase hoort. Maar ik vind wel dat er zoveel heengaan.
Als ik langs haar huisje loop, dan zal er niet meer gezwaaid worden. En van spontane bezoekjes en leuke en serieuze gesprekjes tijdens de thee of koffie zal ook geen sprake meer zijn. RIP Marjana en bedankt voor de gezelligheid.