Gisteravond zag ik mij bekende plaatsnaam op de tv verschijnen : Vries. Tja, ik ging weer terug in de tijd. Op een piepklein stationnetje in Vries moest ik op die gedenkwaardige 15 e juli van het jaar 1969 uit de trein stappen om in een militaire vrachtwagen naar een kazerne in Zuidlaren gebracht te worden. De militaire dienstplicht van Lichting 69-4 was begonnen. Vries, Tynaarlo, Zuidlaren, Eelde-Paterswolde en nog wat plaatsen vallen tegenwoordig onder de gemeente Tynaarlo. Het programma waarin Vries voorkwam was een aflevering van Waar is mijn erfenis?.
In deze aflevering ging het om een erfenis van een vader van drie kinderen, Jan, Anja en Gea. De nalatenschap was nog steeds niet verdeeld. Al snel bleek waar de schoen wrong. Gea kwam mij open en eerlijk over. Dus was ik benieuwd naar haar broer en zus. Nou, dat was even schrikken. Jan en Anja waren nogal hebberig, wraakzuchtig en lagen dwars. Ze hadden goederen en geld uit de nalatenschap gestolen eh... ik bedoel onrechtmatig toegeëigend. Zo zag Gea goederen op een verkoopsite staan en was er geld verdwenen. Zelfs de notaris speelde een bedenkelijke rol, door Gea niet te vertellen dat hij sierraden die nota bene bij hem in bewaring lagen aan haar zus en broer had meegegeven. Ook hij had gelogen. Broer en zus logen daarover ook glashard.
Uiteindelijk is via de rechter de boel alsnog geregeld en heeft Gea een deel van de sierraden alsnog gekregen.
Het was weer zo'n geval waarin mensen blijkbaar weinig weten van ons Erfrecht. Men doet maar. Met in dit geval als gevolg : een slecht imago vanwege een tv programma. Niet slim.
Nalatenschap. Als kind was ik getuige van een ruzie tussen de drie kinderen van mijn overleden oma; mijn vader en mijn ooms. Een van de ooms wilde na het overlijden zich ook van alles en nog wat toe-eigenen. Mijn opa leefde nog. Ze stonden in de huiskamer en gang te schreeuwen naar elkaar. Het ging om spullen. Ik was weliswaar nog jong, maar vond het toen al vreselijk. Als kind dacht ik nog : "Wat zou oma hiervan vinden?" Mijn oma en opa hadden nauwelijks enig bezit. En dan toch ruzie. Een schande! Gevolg was wel, dat ik me nooit druk gemaakt heb over een erfenis. Van mijn moeder hebben we een keukenmes. Die heeft Sonja gepakt uit de doos met spullen, die naar de kringloop moest. We gebruiken dat mes geregeld.
Mijn vader wilde de bloedvlag van de O21 en de wimpel van de O19 weggooien. Omdat ik ze bewaard heb, kreeg ik later van hem ook zijn onderscheidingen en een mapje met papieren. Dat was nog voor zijn overlijden. Een deel ervan heb ik aan een geïnteresseerd familielid gegeven.