Soms help ik winkelpersoneel op weg. Dat gebeurt als personeel niet weet wat hun assortiment inhoudt en/of waar producten liggen. Gisteren ook weer. Ik ging naar de bouwmarkt om daar speciaal bevestigingsmateriaal voor golfplaatjes te kopen. Het betreft de plaatjes met de kleinste golfjes. Het materiaal bestaat uit een kunststof dopje / schelpje met een gaatje in het midden, waar een spijkertje doorgeen gaat. Het heet officieel draadnagel met schelp.
Ik heb ze al eens eerder gekocht om winddoek vast te zetten. Bij de golfplanten lagen allerlei zakjes met bevestigingsmateriaal, maar niet wat ik zocht.
Ook bij de ijzerwaren kwam ik het niet tegen. Toch wist ik zeker dat ik het ergens gezien heb, maar waar? Dus even aan een medewerkster gevraagd. Ze liep naar de schappen met golfplaten. Daar toverde ze triomfantelijk een zakje met flinke draadbouten met doppen tevoorschijn. Ik zei haar dat het die niet waren. Ik gaf nogmaals wijzend op de golfplaatjes aan, dat het om kleine witte schijfjes ging met spijkers. Ze reageerde door een ander zakje te pakken, weer de verkeerde. Na nogmaals uitgelegd te hebben dat het geen draadbouten waren, maar spijkers gingen we terug naar de afdeling IJzerwaren.
Terwijl we daar nogmaals rondkeken, zag ik schuin, ietwat verscholen achter een reclame de gezochte zakjes draadnagels met schelp hangen. Vreemd dat die zakjes niet bij de andere hingen die bij de golfplaten lagen. Maar goed, ze weet nu dat die dingen bestaan en waar ze liggen.
Mij was gevraagd of ik op de markt oud frituurolie en een zakje lege batterijen wilde afgeven bij de wagen voor het afval. Die schijnt daar op marktochtenden te staan. Omdat hem op de heenweg niet op de markt aantrof, deed ik even een boodschap. Een kleine. 😁 Toen ik daarvan terugkeerde op de markt, kwam de 'afvalwagen' net aanrijden. Ik besloot even te wachten tot dat ie zich geïnstalleerd had voor de inzameling. Terwijl ik daar stond te kijken, zag ik dat de chauffeur moeite had om de laadlift te laten zakken. Ik zag dat ie dat voor het eerst deed. Na hem de kans gegeven te hebben het zelf uit te dokteren, besloot ik hem te helpen. Ik wees hem erop, dat hij twee schakelaars tegelijk moest bedienen. Hij keek mij eerst wat verstoord aan, omdat ik me met zijn werk bemoeide. Maar toen ik de andere schakelaar bediende, bewoog de klep / lift. "Hij doet het!", riep de chauffeur enthousiast en bedankte mij. Zelf was ik enigszins verrast dat ik me de handelingen nog herinnerde. Ik heb tijdens mijn werk in de fietsenwerkplaats ook geregeld in zo'n wagen gereden. Maar dat was inmiddels al weer ruim 10 jaar geleden.