Als ik wat langer nadenk over kinderen die vanwege gebrek aan toezicht iets overkomt, dan begrijp ik niet alles even goed. Wij hebben behalve kinderen en kleinkinderen ook decennia lang voor honden gezorgd. Om die reden zijn we altijd alert geweest en risico's vermeden. Niet alleen een kind kan tot onverwachte acties overgaan, een hond ook. Om maar te zwijgen over acties van anderen.
In Hardenberg zagen we in een winkelstraat al diverse voorbeelden van wat men gemakshalve noemt 'een onbewaakt ogenblik'. Het waren in dit geval moeders die hun peuters maar hun gang lieten gaan. De ukkies zaten in beide gevallen op zo'n loopfietsje en slingerden van links naar rechts en omgekeerd. In die straat is fietsen toegestaan. Met name de jeugd fietste daar relatief snel op hun elektrische tweewielers. Gevaarlijk en ondoordacht natuurlijk, maar het gebeurde daar. Ze passeerden ons en ander winkelend publiek op zeer korte afstand met relatief hoge snelheid. Ze zigzagden zo tussen de voetgangers door. Een onverwachte beweging van zo'n uk (of een voetganger) kan tot een ernstig ongeval leiden. We zagen ook een opa op de fiets met voorop een kleinzoon. Opa had een helm op, kleinzoon niet. Maar misschien heeft opa 'met de helm op geboren worden' verkeerd begrepen. 😐
Ik snap zulke ouders niet. Of zijn kinderen tegenwoordig niet meer van onbetaalbare waarde?