Vandaag hebben we de laatste camping in Duitsland verlaten. Het was even een gedoe om de rekening te betalen. Niemand wilde het geld hebben, zo leek het. We speelden al met de gedachte gewoon te vertrekken en het geld via de bank over te schrijven. Bij aankomst had mevrouw ook helemaal niets genoteerd en/of vragen gesteld over onze identiteit. Ze zei á la Frau Merkel na aankomst van deze vreemdelingen : "Welkom, zoek maar zelf een plaatsje uit." Und das haben wir dus geschafft. We hebben ons overigens zeer netjes gedragen. Ik bedoel, welke gast gaat nou het sanitair schoonmaken? Of de hondenpoep van andere bezoekers opruimen? O ja, ik heb zelfs wat zwerfvuil opgeruimd.
Op de valreep trof Sonja de gastheer. Hij was in slaap gevallen toen ie koffie aan het zetten was. Tja, zelfs het bedienen van een Senseo apparaat kan erg vermoeiend zijn. Een grapje hoor, want meneer was al erg vroeg op om allerlei opruimwerkzaamheden te verrichten. Vandaag werd het plastic-afval opgehaald. Dat is vanwege het milieu een goede zaak. Toch vreemd dat men de zakken ophangt aan een dikke roestige draadnagel die in een fraaie boom geslagen is.
Uiteraard stuitten we onderweg al vrij snel op een Umleitung. Niet getreurd, een andere route kan ook leuk zijn. We wilden naar Hardenberg, maar werden richting Coevorden gestuurd. Maar net over de grens konden we weer Hardenberg aanhouden. In Hardenberg heeft Sonja een Omnia wonderpan gekocht. We gooien de elektrische toaster de bus uit. Zo'n wonderpan, de naam zegt het al, daar kan je bijna alles mee doen. Ook de bus uitgooien, als ie op is. Mijn moeder had vroeger ook zo'n pan. Een aluminium exemplaar met een mica kijkglas bovenop. En een breinaald erbij. In de pan bakte ze op de gaspit de meest heerlijke cakes in. Van gewone gele en gemarmerde chocolade tot kruidige cakes. Een waar kookwonder. Die moeder van mij. De breinaald gebruikte zij om in de cake te prikken. Als kind dacht ik dat ze die cake zo opjutte om sneller gaar te worden.
Enfin, we reden via de Hunebed Highway richting de A28 bij Zwolle. Onderweg, vlakbij Nieuwleusen, hebben we nog een kopje koffie met een saussijzenbroodje genuttigd. Tegen 13.00 uur parkeerde ik de bus achter ons huisje.