zondag 14 juli 2019

Moving on

14-7
We besloten vanmorgen de boel weer in te pakken en ons te gaan verplaatsen. Omdat we erg blij en tevreden waren over met name de gastvrijheid van de eigenaren, kregen zij een souvenir van ons : een paar klompjes. Het is altijd weer leuk te zien en te horen wat dit presentje teweeg brengt. Mevrouw was erg verrast en dol enthousiast. We kregen beiden een knuffel van haar. Ze vertelde dat ze niet eerder iets van gasten gekregen heeft. Ze vond het erg bijzonder. Zelf maakt ze kaarten, maar helaas had ze er geen bij haar om die aan ons mee te geven.
Omdat aan alles een eind komt, besloten we verder naar het westen te rijden. Zoals gewoonlijk weer binnendoor. Het was vrij rustig op de weg, maar de wegbeheerders hadden weer een Umleitung in petto. We reden van Lauenburg richting Lünenburg en vervolgens naar Nienburg. Niet over dezelfde weg, want verandering van spijs doet eten. Rond lunchtijd
besloten we een Autohof in de buurt van Soltau aan te doen. Daar bevond zich een aantal eettenten, waaronder een Burger King. Het was op die grote parkeerplaats ontzettend druk. Ook in de hamburgertent. Daar stond een gigantische rij klanten te wachten. En een geknor dat ik daar hoorde van hongerige magen! Dus koos ik voor een ander tentje, een soort bistro, waar ik geen rij wachtenden aantrof maar wel 2 broodjes gezond(?). Tja, gezond. Ik weet natuurlijk niet hoe het met de opslag en het maken van die broodjes met beleg (kaas, tomaat, ham en sla) gegaan is. Dus is gezond wat dat betreft maar betrekkelijk. Na Soltau reden we via Walsrode richting Nienburg. Onderweg hadden we vanwege de zondag besloten naar dezelfde camping aan de Weser te rijden. Daar konden we pardoes oprijden en een plek uitzoeken, zonder al het receptie- en Mittagsruhe gedoe. Voordat we daar waren, hebben we nog even de tank volgegooid met goedkope diesel.
Na ruim 145 km reden we de camping op. Het was er weliswaar druk, maar veel mensen vertrokken. Terwijl anderen wat rondkeken naar een plekje en/of zich afvroegen waar de receptie was, reden wij direct linea recta naar ons plekje. Het plekje dat we op de heenreis ook al ingenomen hadden. Zo, theetijd.