maandag 29 juli 2019

Ik rotzooi maar wat aan

De titel van dit bericht was ooit een uitspraak van kunstschilder Karel Appel, toen hem gevraagd werd naar zijn inspiratie en techniek. En toch betalen veel mensen heel veel geld voor zijn rotzooi.
Zelf was ik ook aan het rotzooien vanmorgen. Ik ben weer eens naar de loods gereden om daar 't een en ander te gaan doen. Het is nu weer lekker buiten. Gisteren hebben we het hele huis gelucht. De hele zondag blies een koele wind door het huisje. In de huiskamer daalde het digitale kwik(?) van ruim 27 naar 24,5 Celsius. Een enorm verschil.
...een Karel Appel op de vloer...
In de loods ging het tijdens het opruimen even verkeerd. Er lag een afvalbak met afgewerkte olie. Ik had me voorgenomen de olie in lege flacons te gieten, maar ging eerst even wat ander spul opruimen. Wat denk je? Loop ik met mijn handen vol oude onderdelen langs die oliebak, glijdt er een onderdeel van de stapel plons in de bak (pijl foto)! Wat een rotstreek en -zooi. De olie spatte in het rond en kwam zodoende ook op mijn (korte) broek en blote benen terecht. Ik heb de boel subiet met wat doeken van de vloer geveegd en er zaagsel overheen gestrooid. Soms kan een mens zich beter aan z'n eerst voorgenomen prioriteiten houden.
Tegen het middaguur was ik weer thuis. Ik had onderweg wat garnalen gekocht. Tijdens mijn verblijf in de loods heb ik nagedacht over de lunch en het avondeten. Gisteren wierp ik een blik in de trapkast, toen zag ik daarin een blik corned beef liggen. Ik kan blijkbaar toveren. We hebben al decennia (ja, echt!) geen corned beef gebruikt, dus werd het tijd om daarmee eens te gaan rotzooien. Het blik is tijdens onze vakantie in Duitsland gekocht. Ik heb in wat olie een fijn gesneden ui gebakken en er een paar fijn gewreven lekker scherpe pepertjes aan toegevoegd. Daarna heb ik de garnalen (Hollandse en wok) erbij gedaan. De wok-garnalen waren al flink in de knoflook gezet door de fabrikant. Dus heb ik zelf geen knoflook toegevoegd. Toen de garnalen kleur begonnen te krijgen, heb ik het blik corned beef ingegooid. Niet het blik, maar de inhoud natuurlijk. Dat vlees kan je met een sleuteltje bevrijden uit het blik. Door in de bodem van het geopende blik een gat te prikken, gleed de beef vlot de pan in. Later heb ik er een handje gesneden paprika bij gedaan. Verder geen zout, peper e.d. Ik was net als Karel Appel erg tevreden met mijn gerotzooi. Op een geroosterde boterham smaakte het gerecht uitstekend. Dus heb ik er maar nog een genomen.