Als er iets belachelijks is op het gebied van werken, dan is dat het aanvragen van verlof. Veel leidinggevenden kikken erop een aanvraag af te wijzen. Een van hen maakte het zelfs zo bont, dat ie op de vraag van de medewerker 'waarom niet?", antwoordde dat ie daarover zou nadenken. Daar heb ik hem als externe toen over aangesproken; over zijn kinderachtig gedrag, dat niets met leidinggeven heeft uit te staan. Vlak voordat ik zelf als projectleider aan de slag ging, werd mij zelfs verlof geweigerd toen Sonja bevallen ging van onze 2e. Daarvoor moest ze naar het ziekenhuis. Mijn toenmalig projectleider zei dat mijn vrouw dat ook best alleen af kon. Ik heb toen gewoon mijn verlof genomen en daar later niets meer van gehoord. Ja, zo deed ik dat.
Met die ervaringen heb ik zelf als 'leidinggevende' (ik zag mezelf meer als coach) er altijd bij mijn medewerkers op aangedrongen, mij hun verlof mede te delen en dus niet te vragen. Ze wisten toch zelf het beste wanneer ze wel of geen vrij konden nemen? Ze waren voor mij allemaal een soort zzp'ers, die elk hun eigen stuk werk binnen een bepaalde tijd, met een bepaald budget moesten uitvoeren. Als kleine zelfstandigen aan het werk. Werken moet leuk zijn.