dinsdag 11 september 2018

Zwalkend beleid

Het definitief niet wegsturen van de twee Armeense kinderen, bewijst maar weer wat een zwalkend beleid dit kabinet voert. Eens zei Rutte "We moeten soms hard zijn" ten aanzien van de uitwijzing. De betrokken staatssecretaris werd zelfs bedreigd, dook onder en moest om bescherming vragen. Misschien is ie voor de bedreigingen gezwicht.
Het besluit schept een precedent en kan door anderen als nieuwe aanpak gehanteerd gaan worden om een verblijfsvergunning af te dwingen. Een slechte zaak.
Hopelijk houdt Rutte morgen in Roemenië wel voet bij stuk. Nederland houdt de toetreding van dat land en Albanië tot het Schengengebied tegen vanwege de corruptie en de criminaliteit in die landen. Die zaken moeten eerst aangepakt worden. Op zich een zeer goede zaak, al vraag ik me af in hoeverre de onbetrouwbare Rutte zich hieraan houdt.
Nu ook Amerikaanse bedrijven zich tegen de afschaffing van de dividendbelasting gekeerd hebben (men verwacht na een afschaffing schadeclaims tot bijna 2 miljard tegen ons land), rest enkel nog Ruttes voorkeursbehandeling ten aanzien van vooral Unilever. Het bedrijf waar hij nauwe relaties mee heeft. Het riekt zwaar naar corruptie. Je weet wel een werkmethode die we van de Roemenen, Albanezen en andere landen niet accepteren.