woensdag 19 september 2018

Het glas is half vol

Vanmorgen was ik op de fiets gestapt. Bij mijn bestemming aangekomen, stond ik voor een gesloten deur. Geen nood, want ik heb weer lekker gefietst.
Het leven wordt alsmaar duurder, terwijl op mijn inkomen beknibbeld wordt. Geen probleem, het houdt me financieel scherp en mijn beide beentjes op de grond.
Ik ben erg vergeetachtig. Handig, want zo is het nog eenvoudiger om nare ervaringen achter me te laten. En ik hoef nu ook niets meer voor anderen te onthouden.
Mijn linker oor is zo goed als doof. Als ik ga slapen ga ik op mijn rechter oor liggen; lekker stil. Als ik geen zin heb naar geleuter te luisteren, ga ik rechts van de leuteraar zitten. Als ik mijn gehoor wil beschermen, heb ik maar één oordopje nodig. Dus heb ik altijd een reserve bij me.
Sommige mensen willen geen contact (meer) met of hulp (meer) van mij. No problem, want zo heb ik nog meer vrije tijd en tijd om met anderen contact te hebben en/of te helpen. En ik leer mensen beter kennen.