Muziekinstrument

Vanmiddag vroeg de theezak welk muziekinstrument ik zou willen leren bespelen. Ik ken uit mijn loopbaan veel 'muzikanten', die de eerste viool speelden. Maar dat was niets voor mij. Nee, ik heb altijd gitaar willen leren spelen. Ik heb als jonge tiener een paar keer les gekregen van mijn oom Henk. Maar ik was daar als 10 - 11 jarige blijkbaar nog niet aan toe. Ik vond er niets aan. Misschien ervoer ik het gebeuren te veel het gebeuren van mijn school, waar ik me toen niet op mijn gemak voelde; huiswerk doen en overhoord worden.
Een paar jaar later kreeg ik weer de gitaar-geest. Die groeide toen de pop-muziek losbarstte. Ik ben toen begonnen met het kopen van een goedkope gitaar ergens in de Haarlemmerstraat of Hogewoerd in Leiden. Daarna ben ik goed gaan opletten hoe en waar de vingers geplaatst werden. Ik begon met simpel slaggitaarwerk. Drie akkoorden en spelen maar. Dat ging vrij goed en ik bleek een goed gehoor te hebben voor muziek. Totdat ik tijdens een potje basketbal mijn linker ringvinger brak. Ik heb heel lang gedacht dat ie alleen maar gekneusd was. Toen ik de huisarts vroeg ernaar te kijken, zei ie dat ie gebroken was. Geweest. Want hij was weer genezen. De vingertop was enkel krom gaan staan. Met die kromme top heb ik mezelf een verkeerde speelhouding aangeleerd. Want ik bleef wel gitaar spelen. Van echte lessen is het nooit gekomen. Ik luisterde misschien te veel naar mijn vader. Pa zei herhaaldelijk, dat er met die 'kolere steelpan' geen geld te verdienen viel. Mijn pa heeft zelf ooit

vioolles gekregen. Totdat hij in opstand kwam en oma de viool op zijn hoofd stuk sloeg. Een anekdote, die niet alleen door hemzelf verteld werd. Pa was dus wel een beetje bevooroordeeld. Vanwege een antimuziek tic of tik. Maar goed, het bleef dus bij wat ik mezelf aanleerde. Later had ik af en toe spijt, dat ik geen les genomen heb. Maar aan de andere kant ook weer niet. Ik vond het wel goed zo. Na het overlijden van mijn broer Ruud in 2001 lukte het mij niet meer die 'kolere steelpan' op te pakken. De gitaar bleef onberoerd. Volgens een therapeut een gevolg van een trauma. Volgens mij een gevolg van doodgaan. Muziek in het algemeen is voor mij gedurende een lange tijd dood geweest. Maar gelukkig is ie beetje bij beetje weer tot leven gekomen. Dankzij een digitale platenspeler die ik van Sonja kreeg. Nadat ik veel oude nummers gedigitaliseerd had, heb ik mijn collectie van ruim 600 lp's van de hand gedaan. Een nieuw tijdperk brak aan. Maar nog steeds zonder gitaar.