zaterdag 1 september 2018

Wie zwijgt

Toen ik de winkel binnen wilde gaan, zag ik dat de in- / uitgang volledig geblokkeerd was. Er stonden een paar vrouwen te kwekken. De een in een scootmobiel en de ander met een wandelwagen met een slapende peuter erin. Hoewel ze mij zagen aankomen, maakten geen van hen aanstalten even plaats te maken. Dus zei ik : "Goede middag, mag ik er even langs?" Ze keken mij aan alsof ik hen net een oneerbaar voorstel had gedaan. Ze zeiden geen van beiden wat. De vrouw met de wandelwagen trok haar kar wat opzij, zodat ik naar binnen kon. Ik keek naar de caissière. Ze stond wat schaapachtig te lachen.
Nadat ik wat rondgekeken had (ze hadden niet datgene wat ik zocht), wilde ik de zaak weer verlaten. Bij de kassa bleef ik even stilstaan. De uitgang was nog steeds geblokkeerd. Ik trok mijn wenkbrauwen op en keek naar de caissière. Zij lachte wat en haalde haar schouders op alsof ze wilde zeggen : "Ik kan er niets aan doen." De dames stonden nog steeds gezellig te kwekken. Ik zei : "Pardon, jullie staan nog steeds in de weg, dames. Mag ik er even langs?" Als blikken konden doden, dan had ik zeker weten de 70 niet gehaald. Ik snap overigens niet dat de caissière niet ingreep. Maar dat zie ik vaker.