wesp op de koffie |
Zelf ben ik twee keer door een wesp gestoken. Een keer toen ik hem als kind met mijn handen wilde vangen (eigen schuld, dikke bult) en een keer toen het arme beest klem kwam te zitten tussen mijn knie en de tank van mijn motorfiets ter hoogte van Zeist. Ik voelde de prik, keek naar beneden en zag daar het arme beestje. Ik spreidde mijn been en zag de wesp weggeblazen worden door de rijwind. Thuis heb ik de angel verwijderd. Een zwart doorntje, daar leek ie op. Beide gevallen hebben bij mij niet geleid tot een moorddadige houding jegens de wesp, ondanks dat ook ik geregeld bezoek kreeg van de fraai zwart-geel (of is het geel-zwart?) gestreepte insecten.
Wespen komen op allerlei etenswaar en geurtjes af. Zomers zie ik ze ook op de verse vis zitten die in de marktkramen is uitgestald. Maar afvalbakken en gevulde terrastafeltjes zijn ook ideale locaties voor wespen. Ik hoorde dat personeel van een fastfoodketen vanwege de wespen gestoken in speciale pakken de afvalbakken leegt. Dat is in elk geval beter dan het afval in brand te steken vanwege de aanwezigheid van wespen.
Het is het bekende liedje waarin de mens het territorium van de dieren bezet en vervolgens zich gaat beklagen over die dieren. In dit geval gaat men zelfs een stap verder : men lokt de wespen door allerlei voor wespen aantrekkelijke producten naar buiten te slepen. Inclusief zichzelf, want we besproeien ons met lekker geurende deodorants, parfums en aftershave. En vervolgens klagen over en jagen op wespen. Dat vreemde gedrag werkt erg aanstekelijk. Gekke mensen.