Vorige week ben ik begonnen met wat schilderwerk. "Jeetje, kan jij dat ook?", hoor ik al lezers denken. "Nou nee. Ik heb van weinig dingen echt verstand, maarrrrr ik doe mijn best", zegt de voormalige kantoorpik dan maar. Het werk begint met goede materialen. Dus geen wegwerpkwast waarvan de haren op het schilderwerk achterblijven en fatsoenlijke verf.
Eerst heb ik het houtwerk schoongemaakt met lauw water en wat ammoniak erin. Niet alleen bedoeld om het houtwerk stof- en vetvrij te maken maar ook om het vuil niet in het hout te schuren. Als een kozijn dicht bij de grond zit, dan spatten vaak zandkorrels en dergelijke tegen het houtwerk aan. Als dat het geval is, gebruik ik vooraf een zachte borstel. Daarna ga ik dan met het emmertje aan de slag.
Daarna begint het schuren. Meestal gebruik ik een schuurblokje en fijn schuurpapier. Soms gebruik ik een schuurlap of -spons, die ik geregeld uitspoel. Met dat schuren ben ik wel even zoet.
Na de schuurklus ga ik weer met lauw water en wat ammoniak de boel stofvrij maken. Plamuren was nergens nodig.
Voor het schilderen neem ik een kwast, een roller, een doek en een flesje terpentine, thinner en anders een natte doek (afhankelijk van de soort verf) en... alle tijd. Eerst de verf goed roeren, zodat hij helemaal op kleur is. Tijdens het roeren voel je de dikke laag die op de bodem ligt. Ik roer totdat die laag verdwenen is.
Het leuke van schilderen is de stilte, de rust. Ik hoef ook geen minimum aantal vierkante meters af te hebben binnen een bepaalde tijd. En als ik het zat ben, maak ik nog even het stukje kozijn af. De rest doe ik als ik weer tijd, zin en mooi weer heb.