dinsdag 18 augustus 2015

Een huisdier laten inslapen

Flop (Follie)
Het is en blijft een zeer moeilijk en emotioneel moment te besluiten dat je een huisdier laat inslapen. We hebben die beslissing in de afgelopen 40 jaar met honden en katten zo'n 7 keer moeten nemen.
Vaak begon het met een ziekte. Zo hebben we onze eerste hond Asco een paar keer laten opereren aan tumoren in haar buik. We probeerden toch eerst via de medische weg naar herstel te zoeken. Toen dat niet lukte omdat de gezwellen telkens weer terugkwamen, sneller en groter, en Asco daar duidelijk onder leed moesten we een moeilijk besluit nemen : onze eerste hond laten inslapen.
Vooraf hebben we met de dierenarts een afspraak gemaakt. We wilden na aankomst niet eerst nog een halfuur in de wachtkamer zitten wachten. Een paar dagen later was het zover. We hadden er zelf vrede mee. Het was vele malen beter voor de hond, dan een nog langere lijdensweg.
Ook bij de andere huisdieren volgden we dezelfde lijn. Goed letten op het gedrag van het dier (goed eten en drinken zegt niet alles). De bouvier kent een hoge pijngrens. Toen Hannes (prostaatkanker) in zijn mand zachtjes begon te piepen, was dat het teken voor ons om hem te laten gaan. Ook dat is liefde voor het huisdier. Bouvier Terry bleek terminaal toen we een knobbel in haar hals lieten onderzoeken. Van binnen was de kanker al flink uitgezaaid. We hebben daar lang niets van gemerkt wat het gedrag van Terry betrof. Haar pleegdochter, bobtail Flopje, was oud en moe. Ze lag steeds vaker de hele dag in haar mand in de keuken. Toen we haar op een ochtend in de keuken aantroffen, liggend in haar eigen urine en haar trieste blik zagen, wisten we dat het beter was haar te laten inslapen. In de regel krijgen de dieren twee spuitjes. De eerste om ze te laten slapen en de tweede om ze te laten inslapen. Terry kreeg na het eerste spuitje een opleving. Ze ging rechtop zitten en keek mij vragend aan. Die blik riep een enorm schuldgevoel bij mij op en zal ik nooit meer vergeten.
Asco en het duo Terry en Flop hebben we begraven op hun
Zorro (7) overleed in zijn slaap
lievelingsplek. De andere honden zijn alle gecremeerd. Zorro overleed in zijn slaap. Zijn plotseling overlijden heb ik op een heel andere manier ervaren. Misschien ook omdat hij mijn hulphond was en hij pas 7 jaar was.
Helaas maken we andere situaties mee, waarin vooral egoïsme van de eigenaar een grotere rol speelt dan de lijdensweg van het dier. Dat iemand bang is om een doodziek dier te laten inslapen, kan ik me nog voorstellen. Maar een dier onnodig laten lijden valt wat mij betreft onder dierenmishandeling. De dierenarts speelt soms ook een bedenkelijke rol in het ziekteproces. Tegen beter weten in worden medicijnen en/of behandelingen voorgeschreven, die bedoeld lijken om vlug nog even omzet te maken. Dat lukt hen vaak vanwege de emotionele toestand van de eigenaar. Aan alles komt een eind. Wees erop voorbereid.