Het begon al op de lagere school. Iemand had iets gezegd of gedaan en de meester of juf wilde graag weten wie het is geweest. Omdat niemand zijn vingertje opstak, moest de hele klas nablijven, totdat de dader zich meldde. In één geval meldde iemand zich die echt pertinent niet gedaan had. Gewoon om de rest van de klas te verlossen van de kinderachtige maatregel.
Tijdens mijn loopbaan kwam ik dergelijke voor mij rare toestanden ook tegen. Omdat drie medewerkers structureel te laat kwamen, werd een prikklok ingevoerd. De laatkomers (ze vonden dat resitijd ook werktijd was) bleven later komen. Maar er gebeurde niets. Hoewel, toen bleek dat de afdeling ict veel overuren maakte vanwege een groot project, werden die uren even weggepoetst. Want die uren moesten onzichtbaar blijven.
Bij een detacheringsbedrijf leverden 12 van de 66 medewerkers steevast hun urenbriefje te laat in. Dus kwam er een beloningssysteem voor hen die wel op tijd hun briefje ingeleverd hadden. Een van die 12 leverde toen zijn briefje wel op tijd in. De andere 11 bleven volharden in hun werkwijze en werden niet aangepakt.
Vanwege een aantal wanbetalers besloot de energiemaatschappij NLE voortaan al haar klanten niet achteraf maar vooraf de rekening te sturen. Dus deze maand ook twee rekeningen in de bus voor de NLE klanten met een goed betaalgedrag.
Men had ook alleen de wanbetalers kunnen aanpakken, maar blijkbaar leverde dat minder winst op. Dertig dagen extra rente over miljoenen is en blijft erg interessant.