 |
| Op Fort schoenen! |
Mijn eerste verlies betrof mijn rechter Fort schoen. Een stevige half hoge stapper, die in de jaren 50 relatief duur was. De schoen verdween in het water van het slootje voor ons huis. Blijkbaar zakte hij weg in de modder, want ik heb hem ondanks lang vissen niet boven water gekregen. Ik was een jaar of 9 en me zeer bewust van het kostbaar verlies. Met het lood van twee schoenen in één schoen ging ik doodsbang naar huis. Het opvallende is dat ik me verder niet kan herinneren of ik daarvoor ooit gestraft ben. En dat terwijl het toch dure schoenen waren en ik het verlies had opgebiecht.
Zo'n 40 jaar later leed ik mijn tweede verlies. Het bedrijf waar ik al bijna 10 jaar werkte ging failliet. Daar ben ik behoorlijk ziek van geweest, ook al was ik zelf net op tijd overgeplaatst naar een zusterbedrijf. Helaas ging mijn nieuwe werkgever na 1,5 jaar reorganiseren. Stiekem. En ik was dus nog niet zolang in dienst, zei men. Na een (gewonnen) rechtszaak, in een zeer slechte markt, ben ik toen voor mezelf begonnen, niet wetende dat ik aan het begin van een negatieve spiraal terecht was gekomen.
