Over de Ramspolbrug

Balgstuw Ramspol

Vanmorgen ben ik richting de Noordoostpolder gereden. Nee, niet in de auto! Lekker op de motor. Ik heb de CBX van stal gehaald. Toen ik op de START knop drukte, schrok ie zich ongetwijfeld een hoedje. Maar het blok draaide al gauw weer mooi rond.

Links de nieuwe, rechts (open) de oude Ramspolbrug

Vooraf had ik even een blik op de kaart geworpen, want ik wilde binnendoor naar de Ramspolbrug rijden. Ik bedoel dan de nieuwe brug, die eind november officieel geopend is. Via de Houtribweg, de IJsselmeerdijk en de Visvijverweg toerde ik richting die vermaledijde Ketelbrug. Hier en daar lag wat modder op de weg, wat de CBX deed kwispelen en bruingrijs verkleuren. Ik was net de brug gepasseerd toen ik achter mij een paar koplampen ontwaarde. Ik hield me keurig aan de toegestane snelheid en maakte op het smalle deel toch maar even plaats, zodat de haastige bullebak mij kon passeren.
Het was een dikke pick-up van het Waterschap Zuiderzeeland met aanhanger. Uit nieuwsgierigheid volgde ik de combinatie, die behoorlijke haast had. Op de Abtweg stond de naald van mijn snelheidsmeter precies op 100, waar 60 toegestaan is. Nou, dat weten we dan ook weer.

Schokland

Aan het eind van de Abtweg ging ik rechtsaf, richting Ens. Bij Schokland reed ik even van de weg om een paar foto's te maken. Daarna vervolgde ik mijn tocht. Voor Ens moest ik me even oriënteren om de juiste richting te bepalen naar de nieuwe brug. Ik koos voor de richting Ens. Mijn vermoeden bleek juist. Ik reed weldra omhoog over de nieuwe, 13 meter hoge Ramspolbrug. Links zag ik de oude brug en het asfalt van de oude N50 route liggen. Wat verderop ben ik gekeerd en ben na een klein stukje crossen, tot bij de oude Ramspolbrug gereden. Beide bruggen liggen een kleine 100 meter van elkaar, zodat ik voor de foto's geen moeilijke toestanden hoefde uit te halen. Ik heb maar gelijk de balgstuw op de foto gezet. De stuw is een opblaasbare dam, die zich tussen het Zwarte Meer en het Ketelmeer bevindt. Hij heeft veel weg van een enorme zwarte binnenband van een fiets, die van oever naar oever ( zo'n 90 meter) ligt. Het ding is 3 meter breed en wordt indien nodig (zware noordwester) opgeblazen.
Inmiddels had ik zo'n 40 km op de teller gezet. Op de terugweg ben ik wat omgereden. Eerst richting Swifterbant en daarna via de nieuwe 100 km verbinding terug naar Lelystad. Voldaan, maar met een paar koude vingers en een modderige CBX lukte het me om weer heelhuids thuis te komen.