Nee, geen oorlogsverhaal! Den moderne mensch kijkt verbaasd naar het stuur van Sonja's fiets. Sommigen roepen lachend : "Wat is dat nou? Zoiets heb ik niet eerder gezien!" Ach ja, de ons bekende mof is in de vergetelheid geraakt. In mijn jeugd waren alleen zwarte voor handen. Zwarte moffen op zwarte fietsen met in het zwart geklede mensen erop. In die tijd was veel nog zwart. En wit. En nauwelijks grijs. Wel erg duidelijk allemaal. Er waren ook losse moffen te koop. Een soort rol met warme voering, waar de dames hun handen in konden steken tegen de kou. Dat was in de tijd dat er nog geen creditcards waren en er niet zo heftig geshopt werd en vrouwen alleen de handen uit de mof staken om in het huishouden aan de slag te gaan.
Het woord 'mof' of 'moffen' heeft voor mij als naoorlogs kind ook een andere betekenis. Een woord met een negatieve lading, want met dat woord werden de Duitser bezetters uitgescholden. Vaak werd het woord verlengd met het woord 'rot'. Rotmof of rotmoffen dus. Hoewel 'Schweinhund' ook wel gebezigd werd.
Hoe dan ook, die moffen hebben altijd al iets met fietsen gehad. Deze zien er zeer modern uit. En ze zijn lekker warm!
.jpg)