Vandaag ontmoette ik mijn nieuwste vakantieliefde. Hij, ja hij, heet Guus. Vanmorgen ben ik naar z'n huis gegaan. Na een hartelijke begroeting hebben we samen een wandeling gemaakt in het bos. Hij keek mij geregeld aan met z'n trouwe honden ogen. De komende week zijn we een stel. Er lopen hier ook nog twee dakhazen rond. Ook zij moeten verzorgd worden.
Guus is pikzwart. Of mag ik dat niet schrijven, omdat het onder profilering valt? Guus is een herplaatser. Guus is niet zuiver op de graat. Hij is een bastaard.
Zelf hebben wij ook eens zo'n arme ziel als herplaatser gehad. Vaak worden rotsmoezen gebruikt om van een huisdier af te komen. Volgens mijn info is Guus hetzelfde overkomen : van hot naar her overgebracht. Maar ik weet zeker dat ie nu eindelijk zijn definitieve plek heeft gekregen.
Toen we vanmorgen door het bos wandelden, kwamen we een herder tegen. Mevrouw ging vlug een zijpad in, terwijl ze aan de riem de herder mee sjorde. Een commando werkt blijkbaar niet.
Wat is er toch met die Duitsers? Bijna elke andere hond heeft een hekel aan dat ras. Zelfs als ze nog nooit met elkaar een confrontatie aangegaan zijn. Tenminste, dat zijn onze ervaringen. Afgezien van een rukkende herder in het bos gebeurde er dus verder niets. Ik heb geen melding gedaan, omdat het niet in een trein gebeurde.