Angst is een slechte raadgever. Daarom vertrouw ik de angst zaaiende overheid nog steeds niet. Van nature ben ik nogal goed van vertrouwen. Soms heb ik kwaadwilligen daarmee gelukkig gemaakt. Vanwege mijn werk in de ICT ben ik op dat gebied alsmaar wantrouwiger geworden. Je wilt niet weten wat voor ideeën sommige managers / directies hebben op het gebied van informatievoorziening. Ze vallen bij mij onder de noemer 'big brother is watching you'. Om die reden vertrouw ik de mobiele telefoons niet. Ook niet de apps daarvoor. Alles wat met IT te maken heeft is voor mij per definitie verdacht. Dus ook mijn id- , bank- en milieupas. Wat er allemaal in een chip zit en wat er backoffice met de informatie gebeurt is en blijft een groot vraagteken. Er zijn / waren(?) situaties, waarin men dacht een telefoon uitgezet te hebben. Maar dat ding luisterde toch gesprekken af. Dat gebeurt ook met andere IT apparatuur waar een microfoontje in zit. Onlangs is een aantal gemeentes op de vingers getikt vanwege het illegaal volgen van inwoners via hun telefoons. Burgers worden ook gevolgd via de sociale media. Gemeentes melden zich via een nep-account. Dus zal een milieupas ook wel misbruikt worden.
Misschien worden mensen als ik, die niet met een mobieltje rondlopen, uit de basisadministratie geschrapt. Want dwang, angst zaaien en drang is tegenwoordig de opmaat. Het wordt tijd voor een ethisch beleid op het gebied van data en privacy. Met het laatste bedoel ik dus ook het besluit of iemand zich wel of niet wil laten vaccineren.