Vanmorgen voelde ik plots de spieren in mijn bovenbenen. Alsof ik op de fiets de Alpe d'Huez beklommen had. Maar dat was zelfs niet in mijn dromen het geval geweest. Opeens schoot mij de oorzaak te binnen : deuren lakken! Ik heb tijdens het gebruik van een verfroller telkens kniebuigingen gemaakt. Om de roller van boven tot onderaan de deur z'n werk te laten doen. Met tussentijdse onderbrekingen kon ik precies zien waar ik gestopt en weer verdergegaan was met rollen. Dus dat was niet zo fraai.
Hollandse horken in het buitenland. Een in Frankrijk en de ander in Portugal. Zo zag en hoorde ik het gisteravond op de tv. B&B vol liefde heet het programma. Maar o, o, o, wat erg zijn die Bert en Jacob. Nauwelijks enig fatsoen, geen hoffelijkheid en geen empathie. Ze zoeken volgens mij beiden een werkster die haar mond houdt en alleen doet wat zij zeggen. De botheid ten top. Logisch dat ze geen partner hebben. Dan zou zo'n iemand toch wel heel erg slaafs en stokdoof moeten zijn.
Ik heb ze ook geen moment als gastheer herkend. Wie zou er nou zo'n b&b willen bezoeken? Bert en Jacob, je zult er maar mee opgezadeld zijn.