Zoals vaker gebeurt zijn de politieke leiders en hun vriendjes als eerste uit Afghanistan gevlucht. "Doei mensen, sterk zijn hoor!", is heel anders dan de regels op een schip. Tenzij je een Italiaanse kapitein bent van een cruiseschip. Hoe dan ook, een laffe houding van slapjanussen die ook hier begin jaren 40 getoond werd. Toen werd Nederland ook in de steek gelaten door zijn leiders. Ze lieten weliswaar veel van hun bezittingen achter, maar ze waren wel zo sluw om veel (belasting)geld op buitenlandse banken te parkeren.
Afghanistan, het was weer zo'n oorlog waarin de moderne westerse militaire middelen het moesten afleggen tegen een samengeraapt zootje met aftandse wapens. Met één groot verschil tussen de vechtende partijen : het geloof in een overwinningen voor hun eigen land. En dus niet voor een vreemd land. Wij hadden en hebben daar niets te zoeken. Weer een zinloze oorlog afgesloten met tienduizenden zinloze slachtoffers. Rutte c.s. bedankt.