Het lukt de cybercriminelen nog steeds om mensen op te lichten. Ondanks het overbekende verhaal van een WhatsApp van een zoon of dochter of ander familielid, die gaat over een nieuwe telefoon en een betaling (aan dus een oplichter), zijn er nog steeds mensen die daarin trappen. Ze raken soms duizenden euro's kwijt. Zuur, maar helaas toch de eigen schuld. Er wordt zo vaak voor gewaarschuwd. Maar blijkbaar zijn de waarschuwingen afkomstig van een roepende in de woestijn.
De boeven maken misbruik van menselijk gedrag, waarin de gewoonte en het vertrouwen een grote rol speelt. Ze bestuderen die van hun slachtoffers vooraf goed. De leeftijd, de namen van familieleden met hun manier van communiceren, welke bank(en) en telefoonnummers ze gebruiken enz. Als
ze zo'n iemand geselecteerd en opgelicht hebben, is dat meestal voor hen
een teken dat ze een 'vaste klant' gevonden hebben, die in de nabije toekomst weer bezocht moet worden. Wellicht met een andere truc, zoals een bellende bankmedewerker of een aantrekkelijk berichtje met een linke link of iemand die op zoek is naar de liefde van zijn leven.
Zelf zet ik in mijn hoofd de argwaanknop op Aan voordat ik mijn laptop aanzet. Ik ben nogal goed van vertrouwen, maar niet wanneer ik een onbekend iemand niet in de ogen kijken kan. Zoals die Nigeriaanse prinses, die mij een miljoen wilde schenken. Neemt niet weg dat ondanks mijn oplettendheid ik misschien ook een keer in de fout ga.
