Vandaag zijn de schilders gekomen om dit huurwoninkje van een nieuw laagje verf te voorzien. Ze deponeerden vooraf even een brief in de bus. Daarin wordt gevraagd de volgende dag thuis te zijn, de deuren en ramen open te houden en het houtwerk toegankelijk te maken. Ze liggen blijkbaar een dag voor op de planning. Dat schilderwerk is dus iets nieuws voor ons. Ik bedoel dat anderen dat doen. Tegenwoordig is het meer meters maken dan echt schilderen. Komt bij dat de smartphone tijdens het werk ook nog bediend moet worden. Alles bij elkaar opgeteld gaat het wel ten koste van de kwaliteit, want uiteindelijk telt het kwantitatieve resultaat : meters maken. Er wordt geen kleed neergelegd, zeer vlotjes (oppervlakkig of slordig zijn ook goede alternatieven) geschuurd en vervolgens gaat de kwast en/of de roller erover.
Het waait behoorlijk en dat is ook aan het resultaat te zien : Aan de verse verf plakken blaadjes, takjes en stof. Gelukkig hoeven wij hen niet te betalen.Afgezien daarvan heeft een van de schilders zijn pot witte verf op mijn workmate gezet. Ee ander heeft zijn legen boterhamzakje in de tuinhaard gegooid, want de kliko stond immers twee meter er vandaan.
Voor hun vertrek kregen we te horen dat ze morgen rond 7.00 uur weer verder gaan. Wat een tijden!