Op de achtergrond hoor ik weer de stem van Jo Frost, de nanny. Ze is weer bij een gezin waar een kind de baas is. De beide ouders zien dat anders : hun kind is zielig. Veel communicatie met dat meisje gaat in de vragende vorm. In plaats van "Kom, aan tafel" is het "Wil je wat eten?" Het slimme kind lust alleen wat brood, koekjes, snoep en snacks. Haha! Pa doet ook een flinke duit in het opvoedzakje. Ook hij zit op de emotionele toer. De tranen springen hem zelfs in de ogen als hij zijn kleine meid extra verwend. Da's toch geen vader? Een vader pakt het voortouw, is een voorbeeld, een onderwijzer, een stoere vent enz. In elk geval geen mietje.
Als het verwende meisje van Jo haar zin niet krijgt, schreeuwt ze moord en brand. Haar moeder reageer alsof haar dochtertje inderdaad vermoord en verbrand wordt. Ze huilt en dreigt in paniek te geraken. Tja, je moet gecommandeerd zijn om te kunnen commanderen. Ze kijkt verwijtend naar haar ex, die het ook erg moeilijk heeft met het stijve been van Jo. Ik dacht dat de moeder de politie zou gaan bellen om Jo te laten oppakken. Maar dat gebeurt nog net niet. Dus zal dat programma nog een tijdje op tv verschijnen. Samen met die dwalende ouders en hun verwende kinderen. Maar ach, Jo redt ons wel van een paar toekomstig nare, verwende, respectloze volwassen exemplaren.