Lassen, plassen en gaan!

Mike heeft gisteren het fenomenale lasapparaat (plm 30 jaar oud) even bij zijn broer opgehaald. Vanmorgen heb ik de moer van de klem van het neuswiel van de caravan van Sonja, Mike, Fenna en mij even gelast. Dat lassen verliep zeer gladjes. Ik bakte er zowaar wat van! Dat voorspelde veel goeds, want een goed begin enz.
Gisteren heeft vooral Sonja de boel in gereedheid gebracht. De caravan leeggehaald en alleen het strikt noodzakelijke er weer in gedaan. De sleurhut staat een flink stuk hoger. Vervolgens hebben we hem aan de auto gekoppeld. Even nog wat instructies achtergelaten voor de thuisblijvers, een plas gemaakt en toen vertrokken naar een goedkoop (wat heet, in Luxemburg kost een liter euro 1,25 en hier 1,65) benzinestation. Daar hebben we wat getankt de verlichting gecontroleerd. Vreemd genoeg werkte alles, dus ook dat knipperlicht dat aan en uit gaat of blijft (klinkt wat warrig) en de bandenspanning op peil gebracht.

Omdat alles in vakantiesfeer verloopt, zijn we niet ver van de grens al neergestreken. Daar blijven we in afwachting van koeler weer en dat wordt woensdag verwacht. We gaan niet in de warmte rijden ondanks de airco in de auto. De eerste stop gebruiken we om alles nog eens na te lopen en de route te bestuderen. We hebben geen Tom Tom maar wel een goede ouderwetse schoolopleiding, een mooie kaart, twee monden en één zeer scherpe neus aan boord. Dat scheelt!