|
Water? Ik ga er pas in als ik het zelf wil... |
Ik schud meewarig mijn hoofd als ik hoor hoe bepaalde hondeneigenaren reageren op de hitte. Hun honden worden omwikkeld met natte handdoeken en krijgen ijsjes, al dan niet zelf gemaakt. Niet veel later volgen klachten over diarree (gek hè als je een hond een hele dag ijs voert). Er zijn er die hun viervoeter een speciale 'koude' kraag om doen of speciaal schoeisel voor het beestje kopen. Ik zou niet graag in die hond z'n schoenen willen staan. Ja, ja, de warmte maakt sommige mensen gek. En dus ook bepaalde hondenbezitters. Ik zeg maar zo : het is een beest, een hond. Als de hond het warm heeft zoekt ie zelf een koele plek. Fenna loopt bij voorkeur in de schaduw. Dat doet ze zonder bemoeienis van mijn kant. Vanwege haar voorkeur loop ik een route die dat mogelijk maakt. Ze heeft koele plekken, zowel in de tuin als in het huis. En er staat een grote bak vers water klaar.
En als er schoon water in de buurt is, gaat ze zwemmen. Of niet. Als ze groen licht krijgt, gooien we Fenna niet in het water. Dat bepaalt ze zelf.
Stel je eens voor dat er ook zulke rare veeboeren zouden zijn. Dan zien we koeien met parasolletjes tussen de horens in de wei lopen en gezellig samen aan ijs likken. Ik zeg maar zo : NIVEA! Of wel : Niet Invullen Voor een Ander. En die ander is in dit geval een hond. Dat invullen doet zo'n slim beest zelf wel.