Uit die tijd (gek genoeg) herinnerde ik me een fontein met een standbeeld van een wandelaar met rugzak. Later ben ik daar als militair een keer geweest. Maar dat was ’s avonds toen het donker was en wij een disco bezochten.
Om die reden heb ik ervoor gekozen samen de zogenaamde Altstadt te bezoeken. Want wie weet zien we die plek terug.
Een parkeerplaats in eht centrum was niet zo lastig te vinden. Tenminste,nadat ik het een Polizeibeamte gevraagd had. Hij wees de weg naar een parkeergarage aan de Ritterstrasse. Het viel me gelijk op, dat men daar de auto de hele dag voor maximaal 2,50 euro mag parkeren! De hele dag voor 2,50 euro!
Nog vrolijker dan we al waren trokken we vervolgens de oude stad in. We liepen naar een oude kerk. En wat denk je? Lopen we geheel onverwacht tegen die man met die rugzak aan! Dit keer kreeg hij een naam : Leineweber denkmal.
 |
| Leineweber ohne Kopf |
Een aardige Duitser met de uitstraling van een dakloze, wilde wel een foto van ons bij dat beeld nemen. Hij gaf de camera keurig terug. Jammer dat de compositie wat minder was, maar ja, een foto is een foto. Voor het zelfde geld was ie er hard mee weggerend. Gelukkig is het Bielefeld en niet Amsterdam.
We kuierden op ons gemak door de stad, terwijl we de oude gebouwen bewonderden. Dan zie ik een standbeeld waar ik toch even een kijkje moet nemen. Het blijkt meneer Von Bismarck te zijn. Naar hem is ooit een enorm slagschip vernoemd. Men had enkel vergeten het een behouden vaart toe te wensen.
Na de lunch, een kop thee met een enorme kaas-croissant, wandelden we naar de omgeving waar we al van ver een kasteeltoren hadden gezien. Na een aardige klim kwamen we bij de burcht Sparrenburg terecht. Een indrukwekkende burcht, die hoog boven de stad uitsteekt. Daar genoten we van een schitterend uitzicht over de stad en haar omgeving. Na een pauze op grote hoogte daalden we weer af naar de gewone wereld. Er waren voldoende bankjes op schaduwrijke plekken, waarop we af en toe even plaatsnamen om te genieten van het uitzicht.