Als een grijs muisje |
Ik mocht me niet helemaal aanpassen, want mijn moeder wilde niet hebben dat ik net als 'die Hollandse straatjongens' zou worden. Thuis heerste een heel andere cultuur. Een van knapperige kroepoek, gele rijst, babi ketjap, zelf gemaakte sambal en saté geroosterd boven het gasfornuis. En van luisteren en doen wat er gezegd werd.
Later begreep ik wat ze bedoelde met die straatjongens, toen nog niet. Ze bedoelde eigenlijk te zeggen, dat de Hollandse cultuur vrijer was en voor haar met haar Indische achtergrond, brutaal overkwam.
Toch kwam ik bijna dagelijks in aanraking met die Hollandse straatjongens. En om van die groep deel uit te maken en geaccepteerd te worden, moest ik me anders gedragen. Als een straatjongen dus. Zo werd ik een grijze muis. Maar thuis werd ik ongemerkt een brutaal aapje. En dat werd niet op prijs gesteld.
Ik leerde ook dat ik met anderen rekening moest houden en dat anderen geholpen moesten worden indien nodig. Mijn vader liet zien dat ik later hard moest werken voor weinig geld en dito waardering. Ik niet mocht luieren noch mijn hand ophouden. Daar had hij een hekel aan. En je lot zonder klagen dragen.
Door de jaren heen heb ik me weten aan te passen aan de Hollandse cultuur. Toch moet ik na al die jaren bepaalde dingen nog steeds vertalen naar mijn thuis-cultuur. Die noem ik typisch Hollands. Niets ernstigs hoor. Als ik bij Hollandse mensen op bezoek ben en mijn gastheer of -vrouw zegt : "We gaan eten", betekent dat in mijn thuis-cultuur : "Wil je a.u.b weggaan" Voor mij een haast brutaal verzoek, immers bij ons gaat men er vanuit dat je aan tafel aanschuift.
De voorjaarsschoonmaak is ook zo'n cultuuraspect. Wij zijn een stuk gemakkelijker in dat soort zaken. We sparen ook geen werk op tot in het voorjaar.
Misschien heb ik door mijn opvoeding een afkeer gekregen van mensen die niet sociaal zijn, niet willen werken en gemakkelijk hun hand ophouden. Dat ligt allemaal niet aan hen, maar aan die anderen. Want je verantwoordelijkheid nemen is er ook niet bij.
Verder maakt het mij niet uit of ze wit, bruin, zwart, geel of rood zijn. Blauw wel, maar dat komt omdat ik nauwelijks alcohol nuttig en ook een afkeer heb van notoire drinkers.