|
De zwart wit foto is genomen t.h.v. de 3e rode auto |
Toen wij in de jaren 60 op de Spliterlaan de nieuwe woning betrokken, konden we de schoorsteen van Ouderzorg en de Grofsmederij aan de andere kant van de Rijn zien. Van de schoorsteen van de steenfabriek hadden we geen last, maar met de Grofsmederij was dat anders. Mamma beklaagde zich over de gaatjes die in het wasgoed brandden. Ze werden veroorzaakt door de schoorsteen van de smederij. Die blies gloeiende ijzerdeeltjes de lucht in. Ook de verf op de kozijnen werd aangetast, maar dat was van mindere zorg. Het was immers een huurwoning.
|
1964 :Steenfabriek Ouderzorg op de achtergrond |
De beide herkenningspunten werden vrij snel gesloopt vanwege de vooruitgang. Die manifesteerde zich eerst in een werkplaats annex opslagruimte van de firma Kruy, die o.a. ook in ijzerwaren deed. Recht tegenover ons huis. Daar werd jaren lang asbest gezaagd. Gewoon open en bloot en de zagers hadden niet eens een mondkap of iets dergelijks op. Leve de vooruitgang! Toen men erachter kwam dat het spul kankerverwekkend was, werd deur aan deur onderzoek gedaan in de vorm van een vragenlijst. Meer kan ik me niet herinneren dan dat het zagen werd verboden.
Kruyt is vertrokken en het pand ging tegen de vlakte. Er staat nu een appartementengebouw met wat bedrijfjes op de begane grond. Het uitzicht van de eengezinswoningen is vergelijkbaar met dat van een volgebouwde stad. Maar het is en blijft vooruitgang. Van wat of wie is mij onduidelijk.