Dat zit wel snor

Er was heel wat politie op de been gebracht vanwege een demonstratie van Turkse landgenoten tegen de firma Jeugdzorg. Het Stadhuisplein was gedeeltelijk afgezet met hekken en rood-wit lint. Daar binnen stond een groep somber kijkende mensen, waarvan sommigen spandoeken en borden droegen. En hoofddoekjes. En dat mag allemaal in dit land. De demonstranten zijn boos, omdat een jongetje van Turkse komaf ondergebracht is bij een lesbisch stel. Dat maakt mij verder niets uit, want dat stel zit bij elkaar omwille van de liefde voor elkaar en dat jochie is ook liefdevol opgenomen mag ik aannemen. Maar nee dus, volgens de demonstranten. Het waren er niet zoveel als aangekondigd. Ik denk misschien honderd. En dat is nog geen 10% van het aantal dat verwacht werd. Een flink opgeblazen toestand dus, die gezien de inzet van de politie veel geld kost.
De burgemeester waagde te zeggen, dat Jeugdzorg in 99% van de gevallen goed werk doet. Ik ben het niet met haar eens, maar om daarom luid boe! te gaan roepen. Dat laat ik liever aan de Hollandse koeien over als ze gemolken moeten worden. Mevrouw Horselenberg is toch zeker ook maar een mens? Elk mens maakt fouten.
In elk geval heb ik veel jonge Turkse vrouwen gezien, die dus openstaan voor de opvang van kinderen van eigen komaf. Dat is een hele geruststelling. Of vergis ik me nu?
Zelf zou ik als kind niet bij een lesbisch stel ondergebracht willen worden. Mijn lieve mamma had ogen op haar rug. Ze hield me overal in de gaten en dat vond ik vreselijk. Maar in de jaren 50 was er nog niets over privacy en helemaal niet voor kinderen. Vraag het maar meneer pastoor. Dus met één moeder was het al lastig om je vrijelijk te bewegen. Daarom dacht ik vaak : je zou maar twee moeders hebben. Dat zijn dan vier ogen die je in de smiezen hielden. Brrr! Nee, dan maar één Turkse moeder. Dat zit tenminste snor.