Laats nam ik een beker halfvolle melk van Melkan. Ik schrok me een hoedje! Wit water, dat nergens naar smaakt! Dat spul kan wat mij betreft niet eens doorgaan als surrogaat melk. Een boer zou er een hartverzakking van krijgen.
Op het recreatiepark hoef ik geen zwerfvuil op te ruimen. Het is hier schoon. Tijdens mijn wandelingen is me wel iets opgevallen. Er zijn recreanten die ogenschijnlijk pardoes hun huisje verlaten. Net alsof ze alles uit hun handen hebben laten vallen, de boel afgesloten hebben en vertrokken zijn. Er ligt van alles en nog wat buiten. Zowel op het terras als op het gazon. Dat laatste waarschijnlijk vanwege de storm of wind. Parasols, kussens, kleedjes, omgewaaide stoelen, krukjes, fietsjes, speelgoed enz. Ik vind het erg slordig overkomen. Wat dat betreft doen wij het anders. We ruimen alles op en laten een schoon huisje achter. Het staat niet alleen netjes, we vinden het ook een prettig gevoel geven. Vooral als we na verloop van tijd terugkeren, geeft een opgeruimde omgeving een gevoel van een warm welkom. Dat vinden wij fijner, dan na aankomst alsnog te moeten gaan opruimen. Dat is voor ons een valse start van een verblijf.
Het schijnt hier zo te zijn, dat eigenaren van huisjes op een aantal gebieden toestemming moeten krijgen van het bestuur. Zo mag men niet zomaar je huisje schilderen. Tenzij het verf is van de bestaande (Ral) kleur. Hetzelfde geldt voor het aanbrengen van canexel gevelbeplating. Verder mag er uiterlijk weinig veranderd worden. Hout stoken is ook verboden. Vanwege het aangrenzende bos. Wat ik wel veel zie, is een vergrote overkapping. Er staan dankzij de regelgeving (?) wel erg veel zeer fraaie huisjes.
He tis dus wat strijdig als men wel strenge eisen stelt aan het huisje en de omgeving, maar de boel rommelig achterlaten is geen punt.