Het doet mij goed als ik van oudere mensen hoor, dat ze het druk hebben. Dat ze actief zijn in clubs enz. en geregeld op bezoek gaan of bezoek krijgen. Ze zijn rond de 80 en ouder. Tot over de 90 jaar! Er zijn er die dan ook nog aan Line dancing doen. Anderen doen dagelijks de gymnastiekoefeningen die ’s morgens op de tv zijn. Het treurige beeld van achter de geraniums kennen zij niet. In tegenstelling tot anderen, waarvan ik weet dat ze jonger zijn dan deze actievelingen. Ze klagen over hun eenzaamheid, maar willen niet deelnemen aan clubs enz. En wat de kennissenkring betreft : ze jagen telkens weer mensen weg. Wat bezielt dergelijke mensen? Ieder zijn ding, hoor. Maar klaag er dan niet om. Het is een eigen keus en niet de schuld van anderen.
Mocht het ervan komen dan zal ik vanachter de geraniums niet zitten mokken en klagen. Dan zal ik van de vogels genieten. Terwijl ik naar mijn lievelingsmuziek luister, zwaai ik naar voorbijgangers of wenk ik ze en nodig hen uit voor de koffie of thee. Of gewoon een praatje. Nee, ook achter de geraniums zal ik me wel vermaken.
Gisteren heb ik een ladder tegen een boom gezet. Ik heb het gevallen nestkastje weer opgehangen. Samen met nog twee kastjes, waarvan een in een andere hoge boom. Vanuit het huisje kunnen we ze zien. Ze hingen er nog geen 5 minuten, toen de eerste mees even een kijkje kwam nemen. Waarschijnlijk is er ook bij de vogels sprake van woningnood.