Dat apparaat heeft een grote rol gespeeld in mijn leven. Zoeken naar zenders, gekraak gevolgd door een fijnere afstemming, die bij sommige radio's gepaard ging met een groen kattenoog dat ogenschijnlijk geopend werd. Omdat mijn broer van mijn liefde voor die oude radio afwist, kreeg ik van hem zo'n oud nostalgisch ding, een Kaiser. Het kan zijn dat hij op dat moment een kleine schuld inloste. Ooit is hij tijdens zijn militaire diensttijd in Ede met een dikke Daf over onze gezamenlijke transistorradio gereden!
Ik heb die Kaiser radio keurig bewaard. Misschien voor het nageslacht. Zelf heb ik toen een Grundig transistorradio gekocht. Dat ding stond bijna altijd aan. Ook als ik al in bed lag. Dat apparaat had namelijk ook een 220 volt snoer. Lekker liggen luisteren naar popsongs. Niet alleen de top 40, ook de verzoeknummers behoorden tot mijn favorieten. Totdat ik 's nachts wakker schrok van vreemde geluiden....