|
'...neem mij maar mee...' |
Onze Friezin Fenna is vandaag 10 jaar geworden. Ze kwam als pup bij ons in huis. Hoewel wij na het plotseling overlijden van Zorro (8) in 2010 besloten hadden geen hond meer te nemen, begon het bij Sonja toch weer te kriebelen. En zo is de Friese stabij Fenna bij ons terechtgekomen. We hadden al erg veel ervaring opgedaan met onze vorige honden, dus was het trainen van Fenna niet echt moeilijk. Ze is slim, maar ook wel wat schrikachtig en alert. Zoals gezegd een snelle leerlinge. Ik herinner me nog de keer dat ik met haar op Oudejaarsdag buiten liep te wandelen. Ondanks het vele vuurwerk dat (in Lelystad) afgestoken werd, bleef ze erg rustig. Helaas, vlakbij huis, ontplofte op krap 10 meter afstand een vuurwerkboom. Die heeft haar flink veranderd. Sindsdien is ze bang voor knallen. Of het nu vuurwerk is of iets dat valt of een aanhangwagen die over een verkeersdrempel hobbelt of een deur die dicht gesmeten wordt. Ze was ook bang geworden voor onweer. We hebben van alles geprobeerd, maar ze is nog steeds bang.
Na een jaar moest Fenna vanwege bijzonder omstandigheden verhuizen naar familie van ons. Daar is ze niet lang gebleven. Ze kreeg weer een nieuw thuis in Friesland. Toen we vernamen dat de nieuwe eigenaren problemen met haar hadden en overwogen haar weg te doen, waren wij er
|
bekaf, dus beter dan lopen... |
als de kippen bij om
Fenna weer in huis te nemen. De omstandigheden waren inmiddels verbeterd. Fenna is bijna een jaar weggeweest. Maar ze leeft merkbaar in het heden; ze heeft er geen last van. Al is ze wel erg aanhankelijk geworden. We hebben haar opnieuw moeten trainen, zodat ze zonder problemen alleen kan zijn. Gewoon in de woonkamer, zonder een bench. Ze vernielt niets en ze is hooguit 4 uur alleen. We hebben ons altijd aan de tijdstippen van het uitlaten gehouden. In extreme gevallen liet een buurtgenoot haar uit of paste een van de kids op haar.
Na haar terugkeer deed ze een paar nare ervaringen op. Ze is twee keer gebeten door kleine k*tkeffers (ze dacht beide keren dat ze wilden spelen) en ze is een keer
opgejaagd door twee herdershonden. Gelukkig is ze toen naar huis gevlucht. Toen ik na lang zoeken in en rond het bos haar niet kon vinden, ging ik naar huis om mijn fiets te gaan halen. Toen ik thuiskwam, zat Fenna voor de voordeur op mij te wachten.
|
cursus volgen |
Die voorvallen hebben haar wat afstandelijk gemaakt ten opzichte van andere honden. Ze heeft heel veel en vaak gestoeid met andere honden, waaronder ook een herder, maar dat is nu over. Fenna claimt haar eigen ruimte. Met name drukke honden moeten uit haar buurt blijven. Fenna is duidelijk een jaartje ouder geworden. Ze slaapt meer dan voorheen. Haar grootste liefhebberijen zijn toch wel los lopen naast de fiets en zwemmen. De tennisbal apporteren is ook veel minder geworden dan voorheen. Ik moet die bal telkens zelf gaan halen, omdat Fenna liever rondsnuffelt in het gras. Als we aan lange wandeling maken, wil ze het liefst na het doen van haar behoefte terug naar huis.
Vandaag is ze dus 10 jaar geworden. Hopelijk kunnen we nog lang van elkaar genieten.