vrijdag 22 juni 2018

Soedah la'maar

Of ik mijn leven opnieuw zou willen doen? Ja hoor. Ik heb een leuke jeugd gekend en wat daarna gebeurde was ook erg interessant, leerzaam en te vaak leuk om het niet nog een keer mee te mogen maken. Oké, er waren ook veel mindere momenten en periodes. Maar ook die waren / zijn onderdeel van het leven, want het leven is soms ook hard.
Gisteren had ik het nog over 'soedah, laat maar'. Iemand voelde zich beledigd, omdat iemand anders beweerde dat ze voor iets niet betaald zou hebben. Het betrof iets van 40 cent. Ze had een vriendin het geld gegeven en die heeft het toen voor haar gekocht. Niets aan de hand. Maar mevrouw voelde zich door de beschuldiging in haar eer aangetast. "Zo'n opmerking zegt meer over de maker ervan, dan over jou", zei ik nog. Maar dat was voor haar niet voldoende.
Door het advies van mijn moeder en oma op te volgen, leerde ik als kind het schelden en pesten (bijna) te negeren. Die manier van doen heeft me niet alleen toch wat frustratie, maar ook een dikkere huid opgeleverd. Al moet ik toegeven, dat het inzetten van een dikke stok uiteindelijk een einde maakte aan de pesterijen en en mijn frustratie.
Ja, ik zou mijn leven best opnieuw willen meemaken. Maar dan wel met de kennis, ervaring en vaardigheden van nu. Niet omdat ik op voorhand dingen anders zou doen. Die wens heb ik niet. Maar misschien leer ik er nog meer van. Wie zal het zeggen?