Niet zo lang geleden las ik een berichtje waarin iemand zat te jammeren over een berenklauw die ergens in een park groeit. De plant is gevaarlijk voor mens en dier en de gemeente moest daar iets tegen doen. Ja, ja, altijd maar weer wijzen met dat vingertje, anderen de schuld geven.
Er zijn meer gevaarlijke dingen op de wereld. Daar werd ik als kind op gewezen. Dus liep ik met een boog om de brandnetels en distelstruiken heen. Ik pakte ook geen egels op, trok de kat niet aan zijn staart, bleef uit de buurt van honden- en kattendrollen, speelde toch stiekem wel met vuur en lette op als ik de straat wilde oversteken. Dat laatste niet altijd en dus werd ik door een fiets aangereden. Met als gevolg een gaatje in mijn hoofd (ja, daar heb ik nog steeds last van).
De trend is om iedereen tegen alles en nog wat te laten beschermen. Zo leer je als klein mens toch niets? Er zijn ouders die hun kinderen daarom binnen houden. Want buiten dreigt allerlei gevaar, want de overheid laat het afweten. Die kinderen leren dus niet omgaan met gevaren en de risico's. Teken zijn immers ook gevaarlijke beestjes?
Auto's vormen een veel groter gevaar dan de berenklauw, vooral nu men druk doende is ze geheel automatisch verkeersslachtoffers te laten maken. Tja, de toekomstige verkeersslachtoffers worden achter een bureau geprogrammeerd. Het aantal zal stijgen, want met de kwaliteit van het programmeerwerk is het alsmaar slechter gesteld. De criminaliteit stijgt ook, al beweert Justitie van niet. Dat is logisch, want je gaat jezelf geen slechte beoordeling geven.
Dus laat de berenklauw met rust en pak de opvoeding aan. Trouwens, een berenklauw smaakt best wel lekker.