Vandaag ben ik 65 jaar geworden! De pensioengerechtigde leeftijd heb ik bereikt. Wat een mijlpaal. Ik voel me weliswaar blij, maar ergens ook wat schuldig. Schuldig, omdat ik ook aan mijn overleden broers denk. Ik dus wel, mijn beide broers niet. Maar toch voel ik vandaag weer hun hand die de mijne schudt en de andere die op mijn schouder rust. Joop, die een jaar ouder was dan ik, wilde na zijn pensionering in de autobranche gaan werken. Hij wilde een autoambulance kopen om in opdracht transporten te gaan doen. Van mijn één jaar jongere broer Ruud weet ik niet wat hij zou gaan doen. Hij zal zich misschien volledig op het voetbal gestort hebben. Hij was coach van een dameselftal en is met hen kampioen geworden.
Vanwege de wetswijziging krijg ik pas medio februari mijn eerste AOW. Hopelijk is de SV Bank dan niet failliet. Je weet maar nooit.
Vandaag ga ik een dagje uit. Even genieten van het weer en mijn verjaardag. Maar eerst even wegdromen naar de tijd van toen. Toen iedereen er nog was :