Fouten en blunders

Er waren tijden dat mijn werkgever met een stalen gezicht zo'n 200 gulden per uur voor mij vroeg. Veel te veel natuurlijk, vond ik. Maar ja, de IT wereld wil nu eenmaal belazerd worden, want als er sprake was van een lager tarief dan twijfelde men sterk aan de kwaliteit van het product en/of de dienst. Duur moest dus. Ik had zelf de drive om de klant meer te bieden voor zijn geld. Tijdens mijn verblijf bij de klant besteedde ik daarom ook veel aandacht aan toegevoegde waarde. Ik deed dat door ongevraagd advies uit te brengen over zaken, die buiten mijn opdracht lagen. Ik heb zodoende zelfs goedkopere krachten ingehuurd, die bepaalde minder complexe taken van mij overnamen. Hahaha! 'Zonde van de omzet', zou je denken. Maar voor mij een uitkomst om zoveel als mogelijk zelf op niveau bezig te blijven. Gelukkig had mijn werkgever die omzetverlies niet in de gaten. Maar de klant (goedkoper) en de ingehuurde kracht (werk op zijn/haar niveau) waren er blij mee.
Ik heb weliswaar heel veel kennis opgedaan, maar dat vond ik minder belangrijk. Dat was louter een kwestie van begrijpen en opslaan in het geheugen voor de duur van zo'n opdracht. Die opgeslagen kennis was ik ook zo weer kwijt. Van fouten leer je het meest, zegt men. En ik heb wat dat betreft heel veel geleerd. Ik heb ook een aantal blunders begaan. Die waren stuk voor stuk om je dood te lachen. Achteraf dan. Zo bestelde ik tijdens een eerste stuurgroepvergadering met wat directieleden van een internationale brouwerij een drankje van de concurrent! Dat hakte er even flink in. Achteraf gezien was het leuk om de top van zo'n groot bedrijf met één woord doodstil te krijgen.
Bij een andere klant gaf ik iemand op de eerste dag van mijn komst de opdracht koffie voor mij te halen : "Zeg jij bent hier bekend, haal eens even koffie voor mij. Graag met melk en suiker." Later bleek dat de man in kwestie de directeur was. Het kan verkeren. En tot slot reageerde ik iets te ad rem, toen een directeur van een grote onderneming zei, dat hij naar aanleiding van een ander project een lastige periode tegemoet zou gaan. Ik zei : "Ik sleep u er wel doorheen hoor". Geen van de situaties leidde tot het wegsturen van mij. Dat niet. Maar ze hebben me stuk voor stuk lang achtervolgd. En ja, ik ben één keer in die 35 jaar weggestuurd. Toen had ik in een voortgangsverslag het nieuw aangestelde hoofd van de automatiseringsafdeling gefeliciteerd en gezegd dat zijn benoeming een mooie promotie was. Twee dagen voor einde opdracht stond ik op straat, omdat de directeur mijn als compliment bedoelde opmerking niet op prijs stelde. Mijn projecten bij die klant waren weliswaar binnen tijd en budget afgerond, maar krediet was er dus niet. Na ruim twee jaar vertrok ik toen en hebben de medewerkers waarmee ik gewerkt heb uit boosheid een week gestaakt. Ik had het ontslag al aanzien komen, want die directeur kickte op het op staande voet ontslaan van mensen. En ook voor een ict hond geldt, dat als men hem wil (ont)slaan er altijd wel een stok in de buurt is...