 |
| Hoe bedoelt u...? |
Voor een deel kan ik me in het plan vinden. Voor een deel. Ik hoop dat de gemeente vooraf goed kijkt waar nu fietsen gestald staan. De fietsers zelf geven namelijk vaak zelf aan waar de meest voor de hand liggende plaatsen zich bevinden. Vergelijk het maar met het gedrag van voetgangers, die stukken afsnijden en zelf handige routes aanleggen door bij voorbeeld door gazons te lopen. Als ik die paadjes zie, valt me ook de onhandigheid op waarmee bepaalde trottoirs aangelegd zijn. Die zorgt ervoor dat men vaak onnodig moet omlopen.
Zoiets als een bibliotheek trekt veel fietsers. De verbouwing / verhuizing moest ook meer publiek trekken. Maar kijk eens naar de beschikbare stallingsruimte voor fietsen : die is zeer beperkt. Gevolg : overlast. Daar was voor de verbouwing al voor gewaarschuwd. Maar luisteren? Nee, de gemeente heeft blijkbaar liever klachten wegens overlast van fietsen. Het beleid is behoorlijk knullig. Fietsen in de rekken! Tja, als er voldoende rekken in de nabijheid zijn wel. Maar er is duidelijk een tekort. Ik kan mijn fiets ook in een kelder parkeren. Gratis, dat wel, maar wat een gesjouw! De gemeente roept : er is altijd iemand aanwezig! Maar de gemeente fietst niet en gebruikt die stalling dus nooit. Dus weet ze niet wat ze roept. Fietsen door het centrum zie ik niet als hinderlijk. Maar hier in de stad worden de fietsers niet geleid over herkenbare routes. En dus fietst men kriskras door de stad en moeten voetgangers constant om zich heen kijken om hun eigen veiligheid te bewaken. Kortom er is te weinig structuur en het ontbreekt de verantwoordelijken bij de gemeente aan fietsbeleving. En tja, dan is het gemakkelijk praten en doen. Met alle gevolgen van dien.