Gisteren was het precies 48 jaar geleden dat wij elkaar het ja-woord gaven. Dat was trouwens ook op een vrijdag. Weliswaar met een korte onderbreking, maar die tel ik niet zozeer mee. Dat is vanwege de periode voor ons trouwen. Toen waren we ook al bij elkaar.
Vanwege druk van buitenaf zijn we veel eerder getrouwd dan we van plan waren. We hadden ons in hetzelfde jaar drie maanden eerder verloofd, met het idee een jaar of wat later te gaan trouwen. Maar de omstandigheden leidden ons toen naar andere levenspaden. Ze is na al die jaren voor mij nog steeds hetzelfde : lief, zorgzaam, sociaal en creatief. En vooral een liefhebbende moeder en oma. Ze heeft zichzelf in die hoedanigheid maar al te vaak in stilte weggecijferd.
Ik vind het ook erg mooi te zien hoe ze op sociaal gebied actief is. Ze aarzelt niet om in allerlei situaties het voortouw te nemen. Zo links en rechts hoor ik een bevestiging van mijn eigen beeld : Sonja is erg sympathiek en hulpvaardig. Ik hou zielsveel van haar.